D-Day!!! alweer die trotse moeder ;-)
Om half 6 ging de wekker! Met zijn zevenen nog even gezellig ontbijten, ondanks het vroege tijdstip en hup naar de trein. Mooi op tijd waren we op Schiphol en daar komen we ineens tot een ZEER STRESSVOLLE ontdekking waar iedereen van schrikt.
In London moest Linda overstappen en had daar bijna 3 uur de tijd voor, dat moet makkelijk lukken natuurlijk. Nu bleek ineens dat zedat gewijzigd hadden en dat hadden wij niet gezien. Ze moest ineens ook naar een heel ander vliegveld, van Gatwick naar Heathrow! Dit was echt een hele grote schok. We hebben er even goed over gepraat en we konden er niets meer aan veranderen natuurlijk. Linda op het hart gedrukt dat ze heel snel haar bagage moest pakken en de eerste de beste taxi pakken die ze kon vinden.
Gelukkig hield ze ons door sms op de hoogte en hoewel het spannend was, ze heeft het gered. Om 15.30 was ze bij de gate waar ze zijn moest en om iets over vieren vloog ze weer. Een prachtig vliegthuig en een nederlands gezin bij haar in de buurt die ook naar Nepal gaat. Dus helemaal blij en opgelucht (en ook trots denk ik) dat ze dit toch maar mooi gedaan heeft.
Voormij alsmoeder zijn dit ook vreselijke uren geweest, maar nu ben ik zo ongelofelijk, onbeschrijfelijk trots op haar, dat is niet in woorden uit te drukken.
Zolang Linda zelf deze blog niet bij kan houden, zal ik af en toe wat schrijven, als ik nieuws heb.
Groetjes,
Danielle
Reacties
Reacties
Hoi Danielle,
Stoer hoor zo,n reis te maken.
Het zal haar veel ervaring en levenslessen opleveren.
Ik wens je als moeder ook veel sterkte met het los laten.
Terecht mag je een hele trotse moeder zijn.
Ik wens jullie beide heel veel plezier.
Groetjes lia
Hallo Danielle,
Wat een geweldige levenservaring, wat een prachtige onderneming.
Maar voor een moeder is dit de vuurdoop om leren los te laten.
Wij wensen haar een heel goede reis en hopen dat ze mooie ervaringen op gaat doen.
Groetjes, Esther
Tjonge, wat een onderneming zeg... Wel leuk hoor, super dat ze het doet! Ik ga zeker af en toe even kijken hoe het met haar gaat!
Ja, zo worden kleine meisjes groot hè? Wij hebben van de week ook zo'n mijlpaal gehad: het afscheid van de basisschool voor Luca... Het duurt nog even voordat ze zover is als Linda, denk ik, maar voor je het weet...
Sterkte voor jullie als thuisblijvers, zal wel raar zijn je kind/ zus zo'n lange tijd weg. Geniet ook van de relatieve rust in huis, hihi, en voor Linda natuurlijk ontzettend veel succes en ook sterkte met de minder leuke dingen waar ze ongetwijfeld mee in aanraking komt...
Lieve groetjes,
Mieke
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}