Weer terug van het weekend in Pokhara, maar wat was dag Gaaf en wat hebben we veel gezien.

Zaterdag

zoals ik al geschreven had gingen we zaterdag een sight seeing tour doen. We moesten er om 5 uur al uit en om 5.15 zaten we dan ook al in de auto. Als eerst reden we naar de Sarangkot om een zonsopgang te bekijken. Helaas was het redelijk bewolkt dus een zonsopgang zat er niet in maar wel nog mooie uitzichten.

Daarna gingen we een tempel bekijken, hier was het heel druk, volgens mij werd er iets van een offer gebracht. Na de tempel gingen we naar de batscave, normaal zie je hier duizenden vleermuizen maar wij zagen alleen een kleine groep. Vlak bij de grot lag de Seti George river. dit is een heel snel stromende grijze river met smeltwater van de Himalaya.

Na dit vroege ochtendprogramma gingen we ergens ontbijten. Na het ontbijt gingen we naar de Devi's Falls. Een super grote en wildstromende waterval! heel gaaf om te zien en we horen dat het alleen de moeite waard van bekijken is in het regenseizoen. In de rest van het jaar is het maar een klein stroompje wordt ons door de chaffeur verteld. Tegenover de waterval zit de Gupteshwar Mahadev grot, hier kan je in princiepe door naar de waterval lopen, helaas is dat deel ivbm. teveel water afgesloten.

Daarna gaan we nog naar het Tibetan Camp. hier wonen allemaal Tibetanen die gevlucht zijn, ook zijn er wat winkeltjes, deze zijn helaas gesloten omdat het zaterdag is. Daarom rijden we er alleen maar doorheen.

We besluiten ook nog een museum te bezoeken, het International Mountaineringmuseum. hier hebben ze allemaal klimequipment maar ook vreselijk mooie posters van alle bergen uit de Himalaya. Als laatste stopt de chaffeur nog bij het meer waar we kunnen oversteken om nog een tempel te bezoeken, hier hebben we geen zin meer in dus gaan we terug naar het hotel.

's middags gaan we wat winkelen in Pokhara. Na het avondeten gaan Jacintha en ik om de beurt douchen, ik ga eerst en als ik terug kom zie ik Jacintha op het bed staan... Wat blijkt, ze had wat mieren over haar bed zien lopen en was gaan kijken waar ze vandaan kwamen. Ze kwam geen mieren tegen, wel een dikke kakkerlak, dit was dus de reden dat ze daar stond. Ze ging naar beneden om iemand op te halen die hem weg heeft gehaald. Ze vond het na die tijd wel weer moeilijk om op haar bed te gaan zitten of liggen, want ze wist nu dat er 1 gezeten had. Maar er waren niet meer want de man had onze beide bedden gecontroleerd.

Zondag

Vandaag moeten we weer terug met de bus, normaal is het zo'n 6 uur rijden, maar wij hebben tussendoor nog een raftingtrip geboekt! Het raften hier gaat wat anders dan ergens anders in Europa, we krijgen bijvoorbeeld alleen maar een zwemvest en een helm(en peddel natuurlijk). Jacintha en ik willen graag voorin zitten omdat dit het leukst is. Helaas zijn 2 anderen ons voor, en dan zegt onze instructeur tegen Jacintha dat zij voor hem moet zitten voor de 'balans', ik zit op de 2de rij:D

De balans is natuurlijk grote onzin, de instructeur dacht waarschijnlijk met ons de meeste lol te kunnen hebben. Hij gooit Jacintha 2x in het water, ik zit te ver weg, anders was de kans groot dat ik er ook in was gegaan:D daarnaast zit hij iedereen, maar vooral ons continue nat te maken. Het was dat de instructeur zo aan het klooien was, want de rest van de boot was heel serieus. We zaten met 2 Chineze mutsen in de boot, deze spraken geen engels en deden dan ook amper iets. Daarnaast kon 1 van de 2 niet zwemmen! Beide waren bij de kleinste golfjes al doodsbang, daarnaast zaten we met 2 Noren en nog 2 Amerikanen in de boot, maar ook deze 4 waren niet heel dapper en vaakbang.

Na het raften moesten we met een lokale bus verder, er was alleen nog plaats in de voorste kabine, en hier zaten we met nog 2 engelse meiden. We hadden er wel veel ruimte, maar we konden ook zien hoe belabberd de chaffeur reed, inhalen in bochten enz. Dit was toch iets minder prettig.

Omdat de lokale bus er veel langer over doet dan een toeristen bus, waren we pas om 20.00 in Kathmandu! en gingen er al geen bussen naar Banepa meer. We besloten een taxi te nemen, dit omdat we beide vandaag weer aan het werk moesten en dus wel naar huis moesten. Een Nepalees achter ons zei echter dat het veel te gevaarlijk was, maar omdat we duidelijk maakten dat we echt moesten besloot hij ons te helpen. Hij regelde een taxi voor ons, en de politie had het nummer van de taxi voor als er iets zou gebeuren. We hadden het huis ook geinformeerd en we moesten hem bellen als we thuis waren. Natuurlijk ging alles goed!! en kwamen we om 20.45 al thuis!

We gaan bijna gelijk naar bed, het was een geweldig maar vermoeiend weekend!